نامه سرگشاده دکتر محمد ملکی به خانم شیرین عبادی درباره هجوم به دفتر کانون مدافعان حقوق بشر
دکتر‌‌محمد ملکی
سرکار خانم شیرین عبادی برندهی جایزه صلح نوبلبا سلاماطلاع یافتیم پس از یورش بردن و مهر و موم کردن دفتر „مدافعان حقوق بشر“، دیروز به خانهی شخصی شما که دفتر وکالتتان هم در آنجاست مامورین حکومتی هجوم آورده و تعدادی از پرونده های مردم که شما وکالت آنها را بعهده داشتهاید همراه با کامپیوتر و سیدی و... را به یغما برده اند. بخاطرتان هست فردای روزی که درب دفتر مدافعان حقوق بشر را به روی شما و مردم بستند تلفنی از سرکارعالی پرسیدم چه میخواهید بکنید؟ اگر کار مامورین قانونی بوده که حق اعتراضی برای شما نمیماند، ولی اگر همانگونه که خود معتقدید قانونی نبوده، آیا نباید در مقابل این کار غیر قانونی عکسالعمل جدی نشان داد؟ و در همان حال پیشنهاد کردم از اعضای „شورای ملی صلح“ که در آنجا تاسیس شده بخواهید با مراجعه به دفتر و تجمع و شکستن مهر ومومِ غیر قانونی وارد آنجا شوند و جز با اخراج یا دستگیری و ضرب و شتم از آنجا خارج نشوند تا دنیا بهتر بداند در کشور ما نقض حقوق انسانها تا کجاست. شما و دوستانتان اینکار را نپذیرفتید و پنداشتید با تعامل و گفتگو موضوع حل خواهد شد، در حالیکه گفته بودم اگر در برابر چنین اعمالی نایستید، مهاجمین تشویق خواهند شد و حتی به خانه شما و دیگران هجوم خواهند برد و این کار یک رویه معمولی خواهد گردید و متاسفانه چنین شد. تا کی باید مردم ناظر ضعف و عدم مقاومت فعالان حقوق بشر بوده و فقط شاهد صدور بیانیه در محکومیت این اعمال باشند؟ چرا برای دفاع از حقوق خود و دیگران مقاومت صلح جویانه نمیکنید؟ اگر تشکل هایی مانند „مدافعان حقوق بشر“ و „شورای ملی صلح“ نمی توانند در برابر جنگی که حاکمیت علیه حقوق بشر ایجاد کرده است بایستند، پس این تشکلها برای چیست؟با احترامدکتر محمد ملکی۱۱/۱۰/۱۳۸۷
دکتر‌‌محمد ملکی
سرکار خانم شیرین عبادی برندهی جایزه صلح نوبلبا سلاماطلاع یافتیم پس از یورش بردن و مهر و موم کردن دفتر „مدافعان حقوق بشر“، دیروز به خانهی شخصی شما که دفتر وکالتتان هم در آنجاست مامورین حکومتی هجوم آورده و تعدادی از پرونده های مردم که شما وکالت آنها را بعهده داشتهاید همراه با کامپیوتر و سیدی و... را به یغما برده اند. بخاطرتان هست فردای روزی که درب دفتر مدافعان حقوق بشر را به روی شما و مردم بستند تلفنی از سرکارعالی پرسیدم چه میخواهید بکنید؟ اگر کار مامورین قانونی بوده که حق اعتراضی برای شما نمیماند، ولی اگر همانگونه که خود معتقدید قانونی نبوده، آیا نباید در مقابل این کار غیر قانونی عکسالعمل جدی نشان داد؟ و در همان حال پیشنهاد کردم از اعضای „شورای ملی صلح“ که در آنجا تاسیس شده بخواهید با مراجعه به دفتر و تجمع و شکستن مهر ومومِ غیر قانونی وارد آنجا شوند و جز با اخراج یا دستگیری و ضرب و شتم از آنجا خارج نشوند تا دنیا بهتر بداند در کشور ما نقض حقوق انسانها تا کجاست. شما و دوستانتان اینکار را نپذیرفتید و پنداشتید با تعامل و گفتگو موضوع حل خواهد شد، در حالیکه گفته بودم اگر در برابر چنین اعمالی نایستید، مهاجمین تشویق خواهند شد و حتی به خانه شما و دیگران هجوم خواهند برد و این کار یک رویه معمولی خواهد گردید و متاسفانه چنین شد. تا کی باید مردم ناظر ضعف و عدم مقاومت فعالان حقوق بشر بوده و فقط شاهد صدور بیانیه در محکومیت این اعمال باشند؟ چرا برای دفاع از حقوق خود و دیگران مقاومت صلح جویانه نمیکنید؟ اگر تشکل هایی مانند „مدافعان حقوق بشر“ و „شورای ملی صلح“ نمی توانند در برابر جنگی که حاکمیت علیه حقوق بشر ایجاد کرده است بایستند، پس این تشکلها برای چیست؟با احترامدکتر محمد ملکی۱۱/۱۰/۱۳۸۷
No comments:
Post a Comment