سایت آینده: رئیس جمهور فرزانه جناب دکتر احمدینژاد اعلام کرد که مقر فعلی سازمان ملل در آمریکا نامناسب است و این کشور از این مساله و تقاضاهای ورود به خاک آمریکا برای شرکت در جلسات سازمان ملل، سوء استفاده می کند. بنابراین خواستار تعویض مقر سازمان ملل شدند و اعلام کردند ایران حاضر است مکان لازم را تامین کند.
از آنجایی که بدیهی است این پیشنهاد حکیمانه و با پشتوانه کارشناسی محکم، به سرعت مورد استقبال کلیۀ اعضای سازمان ملل قرار میگیرد و ای بسا که بسیاری از آنها از هماکنون به دنبال اسبابکشی به مقر آتی سازمان ملل در ایران باشند، از میان هفتصد و بیست و سه شرط اولیۀ ورود و اقامت در ایران، چند تا از شرایط بسیار به استحضار همگان میرسد تا بعدا گلهای نباشد:
1- تمام بانوان در ایران ملزم به رعایت حجاب اسلامی هستند و ایرانی نبودن و حتی مسلمان نبودن هیچ زنی باعث نمیشود که ما از این حق مسلم تمام زنان عالم دفاع نکنیم.
2- حمل و مصرف مشروبات الکلی در ایران ممنوع است و ای بسا که در راستای حفاظت از ارزشهای اخلاقی جامعه تا هشتاد ضربه تازیانه هم به پشت مشروب خورهای محترم بزنیم. ارزشها هم همانطور که از اسمشان پیداست ارزشها هستند و دخلی به سازمان ملل و این چیزها ندارند.
3- ما اسرائیل را به رسمیت نمیشناسیم و اگر نمایندۀ این کشور بخواهد پایش را به ایران بگذارد، پایش را قلم میکنیم. ضمنا اگر سازمان ملل بخواهد به نفع این کشور بیانیهای بدهد، همانجا ساختمان این سازمان را روی سر نمایندگان اعضایش (البته بجز نمایندگان خودمان، فلسطین، سوریه، بولیوی و چندتا از این قبیل) خراب میکنیم.
4- ما علاوه بر پنج شنبه و جمعهها چیزی حدود سی چهلتا تعطیلی دیگر هم داریم که همگی به مناسبتهای مهمی هستند و اگر کسی در این روزها سرکار برود خونش گردن خودش است. شنبه و یکشنبه هم که اکثر سفارتخانهها تعطیل هستند. حساب روزهای غیرتعطیل را خودتان داشته باشید.
5- ما ایرانیهای غیور به شدت به شدت بر سر مسائل ملیمان غیور میباشیم. به خصوص در مورد نام خلیج فارس. فلذا تمام نمایندگان سایر کشورها باید به شدت مواظب حرف زدنشان باشند. مثلا اگر یک وقت نمایندۀ یکی از کشورهای عربی آن نام مجعول را به جای "خلیج فارس" در پشت تریبون به زبان بیاورد، این احتمال وجود دارد که از همانجا مستقیما به خلیج همیشه فارس پرتاب شود! گفتیم که بعدا دلخوری پیش نیاید.
6- کشور ما حساب و کتاب دارد و اینطور نیست که مثلا رئیس جمهور یک کشوری به بهانه شرکت در کنفرانس سازمان ملل هر سال با چهل پنجاه تا همراه کفش و کلاه کند بیاید اینجا، آنوقت برود پشت تریبون و برای خودش و اعتقاداتش و علیه ما تبلیغ کند و بعد هم برود در دانشگاه سخنرانی کند و بعد با شبکههای تلویزیونی مصاحبه کند و بعد هم راهش را بکشد و برود. خصوصا رئیس جمهور آمریکا حواسش باشد که آن ممه را لولو برد!
7- در ایران اینطور نیست که هر کی هر کار دلش خواست بکند، بلکه فقط گروه اندکی مجازند که هرکار دلشان خواست بکنند. یکی از این کارها هم حمله به سفارتخانهها و سازمان های خارجی است که قطعا اگر سازمان ملل بخواهد به روال سابقش ادامه بدهد، توسط این گروهها مورد حمله و فتح قرار خواهد گرفت و پرچم فلسطین در بالای آن نصب خواهد شد.
(هفتصد و پانزده مورد باقیمانده متعاقبا اعلام میشود)
No comments:
Post a Comment