تحت فشارشان بگذاريد -مقاله واشنگتن تايمز درباره لزوم برخورد با ايران

تحت فشارشان بگذاريد
مقاله واشنگتن تايمز درباره لزوم برخورد با ايران - دوشنبه 19 اسفند 1387 [2009.03.09]
کليفورد دي مي ‏
جورج بوش نسبت به تهديدي که مي تواند يک رژيم ستيزه جوي ‏اسلامي و مسلح به سلاح هسته اي در تهران به وجود آورد، دچار ‏توهم نشده بود. با اين حال، او نتوانست جلوي توسعه تدريجي اين ‏توانمندي را ظرف دو دورۀ رياست جمهوري اش بگيرد. ‏
به نظر نمي رسد باراک اوباما نيز دچار توهمي باشد. او در يک ‏کنفرانس مطبوعاتي پس از انتخاب شدن به عنوان رئيس جمهور ‏آمريکا گفت: «من معتقدم توسعه سلاح هسته اي توسط ايران، غير ‏قابل پذيرش است.»‏واکنش ابتدائي دولت اوباما، پيگيري «تماس مستقيم ديپلماتيک» با ‏ايران بود. با اين حال هيلاري کلينتون وزير خارجه آمريکا در هفته ‏جاري به وزير خارجه يک کشور عربي گفت موفقيت اين رويکرد ‏در حال حاضر با «ترديد بسيار» همراه است. فشار چشمگيري ‏براي متقاعد کردن ملاهاي حاکم بر ايران براي دست برداشتن از ‏جاه طلبي هاي هسته اي لازم است. ‏
با کنار گذاشتن راه حل اقدام نظامي، چه گزينه ديگري براي آقاي ‏اوباما باقي مي ماند؟ او مي تواند جريان انتقال بنزين به داخل ايران ‏را قطع کند. در واقع اين رويکردي است که آقاي اوباما حداقل در ‏سه موقعيت مختلف از آن حمايت کرده است. او در همايش تبليغاتي ‏خود در ماه اکتبر گفته بود: «اگر ما بتوانيم جلوي واردات بنزيني که ‏آنها احتياج دارند بگيريم، دراينصورت آنها شروع به تغيير تحليل ‏هاي پر هزينه شان مي کنند. اين آغازي براي اعمال فشار بر ‏آنهاست.»‏
ايران يکي از صادرکنندگان پيشروي نفت جهان است اما سرمايه ‏گذاري چنداني بر روي صنعت پالايشگاهي خود نکرده است؛ در ‏عوض، بودجه را به مصرف توسعه برنامه هسته اي رسانده است. ‏به همين دليل، تهران بايد بيش از نيمي از بنزين مصرفي خود را ‏وارد کند. معدودي از شرکت ها به تأمين بنزين ايران مشغول اند و ‏مهمترين اين شرکت ها، ويستول سوئيس نام دارد. ‏
گروهي از نمايندگان دو جناح مجلس آمريکا شامل هوارد برمن، برد ‏شرمن، ايلنا راس لتين، رابرت وکسلر، مارک کيرک، راب اندروز ‏و ادوارد رويس، در 9 اسفند ماه نامه اي به استيو چاو وزير انرژي ‏کشور ارسال کردند و از وي خواستند در قرارداد ماه ژانويه دولت ‏فدرال با شرکت ويستول تجديد نظر کند. اين اقدام در واپسين ‏روزهاي رياست جمهوري جورج بوش صورت گرفت.‏
کساني که مخالف استفاده از چنين دستاويز اقتصادي هستند، به بحث ‏هاي قابل پيش بيني روي آورده اند. براي مثال، حسين عسکري ‏استاد ايراني دانشگاه جورج تاون واشنگتن مي گويد پاسخ حکومت ‏به چنين رويکردي، افزايش بهاي بنزين داخلي و سپس انداختن گناه ‏ها به گردن «شيطان بزرگ» خواهد بود. ‏
اما اين استاد تحصيلکرده انگلستان بايد بداند هرچند ملاها هميشه ‏آمريکا را مسؤول مشکلات کشور معرفي کرده اند، اما به نظر مي ‏رسد ايراني هاي کمتري اين حرف ها را قبول مي کنند. استورات ‏لوي معاون ضد تروريسم وزارت خزانه داري آمريکا در دوره ‏بوش و در دولت فعلي، 80 بانک را براي متوقف کردن معاملات با ‏ايران تحت فشار گذاشته است. يک گروه 60 نفره از اقتصاددانان ‏ايران در ماه نوامبر با شجاعت تمام، سياست خارجي «تنش زاي» ‏احمدي نژاد را محکوم کردند و گفتند رويکردهاي وي، «سبب فرار ‏سرمايه گذاران خارجي و وارد آمدن خسارت هاي سنگين به اقتصاد ‏کشور شده است.»‏
البته از خاطر نبريم آقاي عسکري از «حق قانوني ايران در غني ‏سازي اورانيوم و توسعه رآکتورهاي آب سنگين» نيز دفاع کرده ‏است. او اصرار دارد اين ايران نيست که به پر و پاي اسرائيل ‏پيچيده است، بلکه اين اسرائيل است که « ايران را آشکارا تهديد مي ‏کند.» او نوشته است تهديدات اسرائيل در کنار خصومت آمريکا ‏باعث شده ايران « احساس نا امني کند، و خود را قرباني فشار و ‏زورگوئي آمريکا احساس کند.» وي افزود اگر ملاها بدنبال ‏تسليحات هسته اي باشند، «تنها براي مواقعي است که يک تهديد ‏واقعي متوجه آنها بشود.»‏
ملاهاي اسلامي و ستيزه جوي ايران به مدت سه دهه شعار «مرگ ‏بر آمريکا» سر داده اند. آنها دستور کشتار نظاميان آمريکائي در ‏بيروت، خبار عربستان و سراسر عراق را صادر کرده اند. آنها ‏سوريه را به قلمر خود تبديل کرده اند و از حزب الله و حماس به ‏عنوان نمايندگان تروريستي خود استفاده مي کنند.‏
کساني که سعي مي کنند ملاها را به صورت قربانياني به تصوير ‏بکشند که براي حفاظت خود نياز به تسليحات هسته اي دارند، حق ‏دارند نظر خود را داشته باشند. اما آنها حق ندارند جدي تلقي شوند و ‏هيچ کس در دنيا هم قصد ندارد چنين کساني را جدي فرض کند. ‏
درباره نويسنده مقاله: کليفورد دي مي، رئيس بنياد دفاع از ‏دموکراسي- يک مؤسسه سياست گذاري متمرکز بر روي موضوع ‏تروريسم- است. ‏
منبع: واشنگتن تايممز- 8 مارس ‏