کارگران عقب نمي نشينند بازداشت مددي در مصاحبه با مسئول روابط عمومي سنديکاي شرکت واحد

کارگران عقب نمي نشينند
بازداشت مددي در مصاحبه با مسئول روابط عمومي سنديکاي شرکت واحد ‏ - دوشنبه 9 دی 1387 [2008.12.29]
غزال آزادفر
ابراهيم مددي، نايب رييس هيت مديره سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوس راني تهران، بعد از ظهر روز ‏شنبه در اداره کار شمال تهران، براي چندمين بار در ساليان اخير بازداشت‌‏ شد.‏‎ ‎سعيد ترابيان، مسئول روابط ‏عمومي و عضو هيئت مديره سنديکا يکارگران شرکت واحد اتوبوس راني تهران، در گفت و گو با "روز" مي ‏گويد: اين برخوردها هيچ تاثيري بر کارگران و فعالان کارگري نداشته است و آنان براي رسيدن به حقوق شان ‏يک قدم هم عقب نخواهند نشست.‏
نايب رييس هيئت مديره سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوس راني تهران از معدود کارگران اخراجي اين ‏شرکت بود که ديوان عدالت اداري کشور با نقض حکم اخراج، به بازگشت به‌‏ کار او راي داده ‏بود.‏‎ ‎به گفته برخي ‏از تحليلگران، بازداشت ابراهيم مددي در روز شنبه و محسن حکيمي و بيژن اميري، دو فعال کارگر ديگر در ‏تهران، همراه با احضار شماري از فعالان کارگر توسط وزارت اطلاعات، به منزله آغاز موج جديد برخورد با ‏فعالان کارگري از سوي دستگاه هاي امنيتي و قضايي است؛ برخوردهايي که با رشد اعتراضات کارگري در ‏شهرهاي مختلف ايران در ارتباط مستقيم قرار دارد.‏‎ ‎متن مصاحبه با ترابيان در پي مي آيد.‏
‎‎نحوه بازداشت ابراهيم مددي به چه صورت بوده است و آخرين خبر از وي چيست؟‎ ‎
ابراهيم مددي که بعد از اعتراضات صنفي سال 1384 کارگران شرکت واحد بازداشت و بعد از تحمل دو ماه زندان آزاد شده بود، ‏در سال 1386 در شعبه 14 دادگاه انقلاب تهران محاکمه شد. بعد از دو ماه، حکم سه سال و نيم زندان براي آقاي مددي صادر ‏کردند و به دليل اينکه هيچ نسخه اي از اين حکم به وي تحويل داده نشده بود، ولذا او در انتظار اين حکم بود، قاضي دادگاه عدم ‏اعتراض ابراهيم مددي را به منزله قبولي حکم از سوي او دانست و حکم براي اجرا به اداره اجراي احکام فرستاده شد. پس از آن، ‏آقاي مددي در اداره کار شمل تهران، د رميدان اقدسيه، توسط ماموران لباس شخصي بازداشت شد.‏
‎‎آيا شما و يا خانواده آقاي مددي از مکان نگهداري و دليل بازداشت او اطلاع داريد؟‎ ‎
تا جايي که خبر داريم، آقاي مددي روز يکشنبه از پايگاه يکم پليس امنيت به دادسرا منتقل شد و پس از آن، او را به زندان اوين ‏منتقل کرده اند. ‏
‎‎به جز بازداشت آقايان مددي، حکيمي و اميري، بازداشت و يا احضارهاي ديگري نيز صورت گرفته است؟‎‎
اعضاي هيئت مديره سنديکاي شرکت واحد از طريق تماس تلفني احضار شده اند که در پاسخ گفته شده است که تنها با دريافت ‏احضاريه هاي کتبي، خود را معرفي خواهند کرد، اما تا به امروز هيچ احضاريه کتبي به دست کسي نرسيده است. ‏
‎‎در هفته هاي اخير، فشار امنيتي و قضايي بر روي فعالان کارگري در ايران شدت گرفته است. شما دليل آن را چه مي ‏دانيد؟ آيا اين ارتباطي با تشديد بحران اقتصادي و رشد اعتراض هاي کارگري در ايران نيز دارد؟‎ ‎
اين فشار ها، کار امروز و ديروز نيست. از زماني که کارگران به حقوق خود آشنا شده اند و داشتن تشکل مستقل کارگري و نماينده ‏واقعي را حق مسلم خود مي دانند و براي متحد شدن به اين سو در حرکت هستند، اين فشارها شدت گرفته است. در عين حال، به ‏خاطر نارضايتي ها از قبيل دستمزدهاي پائين، کم شدن توان خريد کارگران، گران شدن اجاره بهاي مسکن و و اخراج هاي بي ‏دليل شاهد اعتراضات فراوان در کشور و روي آوردن شمار هر چه بيشتري از کارگران به تشکل هاي مستقل کارگري هستيم که ‏اين موضوع نيز باعث شده است فعالان کارگري تحت فشار مضاعف قرار گيرند. اما خوشبختانه اين موارد هيچ تاثيري بر ‏کارگران و فعالان کارگري نداشته است و آنان براي رسيدن به حقوق شان يک قدم هم عقب نخواهند نشست. ‏
‎‎انتظار فعالان و تشکل هاي کارگري در ايران از اتحاديه هاي بين المللي کارگري و سازمان هاي بين المللي در ارتباط ‏با اوضاع جاري چيست؟ و آيا فکر مي کنيد که اعتراض هاي بين المللي به بازداشت ها يا احضارهاي فعالان کارگري در ايران تا ‏چه اندازه مي تواند مثمر ثمر واقع شود؟‏‎ ‎
اعتراض به اين برخوردهاي امنيتي و قضايي، يکي از اصلي ترين خواسته هاي فعالين کارگري است. به ويژه که جمهوري ‏اسلامي ايران بايد پايبند مقاوله نامه هاي بين المللي باشد که آنها را پذيرفته است.‏
مسئولان جمهوري اسلامي ايران بايد اين نکته را در نظر بگيرند که کارگران به جز يک زندگي شرافتمندانه، چيز ديگري نمي ‏خواهند، اما نه تنها با اين کمترين خواسته ها هم موافقت نمي شود، بلکه جلوي اين درخواست قانوني گرفته مي شود. به نظر من، و ‏با توجه به موارد پيشين، حمايت ها و همبستگي بين المللي مي تواند کارگران ايران را در رسيدن به اهدافشان کمک کند.‏