Sunday, February 1, 2009

بايد راهي به خانه خامنه اي باز کرد‏ -تحليل اينديپندنت از آينده ايران و آمريکا

بايد راهي به خانه خامنه اي باز کرد‏
تحليل اينديپندنت از آينده ايران و آمريکا - دوشنبه 14 بهمن 1387 [2009.02.02]
جان تامسون
آيا بن بست ايجاد شده ميان ايران و غرب جدي است؟‏‏ بله.‏
‏ آيا ما در نقطۀ موفقيت يا نابودي قرار داريم؟‏ احتمالا ً.‏
‏ آيا اين موضوع به بريتانيا نيز مربوط مي شود؟‏‏ معلوم نيست.‏‎ ‎
بريتانيا و ساير کشورهاي اروپايي نقش مهمي ايفا کردند وقتي ما خود را به جرج بوش بستيم تا از حملۀ او به ايران (و يا از ‏دستيابي اين کشور به سلاح اتمي) جلوگيري کنيم. اما ما مشي آمريکا را با چنان اشتياقي دنبال کرديم که اکنون که اوباما ‏جانشين بوش شده است، خود و فرانسه را طرفدار محافظه کاران آمريکا و بيگانه با حزب کارگر خود مي يابيم‎.‎
قرار است پنج عضو دائمي شوراي امنيت سازمان ملل به همراه آلمان گفتگوهايي با ايران در سطح مقامات عالي رتبه ‏برگزار کنند. به نظر مي رسد سياستمداران بريتانيا و فرانسه همچنان بر "تعليق" برنامۀ هسته اي در قبال چشم پوشي گروه ‏‏1+5 از تشديد تحريم ها بر ضد ايران تأکيد دارند. در مقابل، اوباما "تعليق" را به عنوان شرط مذاکره حذف کرده و شک ‏دارد که اين اقدام بتواند مانع از دستيابي ايران به سلاح هاي اتمي شود. اگر قرار باشد ما دولت جديد آمريکا را متقاعد کنيم ‏که به "تعليق" پايبند بمانند احتمالا ً بهترين فرصت براي حل مذاکره را از دست خواهيم داد. آيت الله علي خامنه اي ذاتا ً ‏ضدآمريکايي است. بنابراين، قانع کردن او دربارۀ اين که صحبت از تغيير (توسط اوباما) يک خدعه و لاپوشاني است، کار ‏سختي نخواهد بود.‏‎. ‎
همانطور که گروه 1+5 د ر پنهان اعتراف مي کند، زمان عليه ماست. واقعيت هم همينطور. ما انکار واقعيت پيشه کرده ايم. ‏وگرنه ايرانيان، همانطور که بارها گفته اند، قصد ندارند فعاليت هاي هسته اي خود را "به حال تعليق درآورند." بدتر اين که ‏ايران فن اوري غني سازي را "در اختيار گرفته" است، چيزي که ما و اسرائيلي ها آن را "خط قرمز" خود مي دانستيم ولي ‏ما وانمود مي کنيم که ايران هنوز اورانيوم کافي با غناي پايين را توليد نکرده است تا بتواند از آن براي ساخت يک بمب اتم ‏استفاده کند. روسيه و چين نيز از حمايت از تحريم هاي سخت بر ضد ايران امتناع مي کنند. در يک کلام، سياست ما ‏شکست خورده است و اگر ما بر اين سياست تأکيد کنيم، شکست ما افزايش خواهد يافت‎.‎
آيا گزينه اي وجود دارد که مانع از دستيابي ايران به سلاح هاي اتمي شود؟ بله و در اين ميان بريتانيا مي تواند به عنوان ‏ميانجي براي تسريع اين امر وارد ميدان شود. ما در سال 2006 تأکيد کرديم که آمريکا نيز به مذاکرات با ايران محلق شود، ‏اساسا ً به اين خاطر که مي دانستيم بايد توافق بين دو دشمن اصلي صورت گيرد. در حال حاضر نيز بايد به پيشرفت اين ‏توافق از طريق تسهيل مذاکرات ميان ايران و آمريکا بينديشيم. بايد راهي به سوي خامنه اي باز کنيم – مي دانيم اين کار را ‏چگونه انجام دهيم – و بگوييم که اگر او دربارۀ حل اين بحران به روشي مورد قبول دو طرف جدي است، ما هم جدي ‏هستيم. ما بايد مجددا ً به خامنه اي اطمينان خاطر بدهيم که به دنبال تغيير رژيم اسلامي نيستيم و بپذيريم که افراد عالي رتبه ‏اي هستند که از هرگونه توافق شانه خالي خواهند کرد. اما اين توافق متقابل هر چه که باشد، هدف ما بايد قطعنامۀ شوراي ‏امنيت، افزايش تحريم ها و ارسال پروندۀ هسته اي ايران از شوراي امنيت به آژانس بين المللي انرژي اتمي براي نظارت ‏هاي پي در پي باشد‏‎.‎
اما آيا ايرانيان اين شرايط را خواهند پذيرفت؟ تا وقتي امتحان نکنيم، نمي دانيم، اما ملاحظاتي چند نشان مي دهند که ايرانيان ‏اين شرايط را خواهند پذيرفت. آنها صاحب اعتبار بين المللي، پايان تحريم ها، تأييد موضوع هسته اي خود توسط شوراي ‏امنيت و بازگشت پروندۀ هسته اي به آژانس اتمي خواهند شد. به علاوه، ايرانيان به هدف غائي خود يعني غني سازي در ‏خاک ايران دست خواهند يافت. کمک هاي مالي و فني نيز در خصوص برنامۀ راکتور اتمي که علنا ً ايرانيان بدنبال آن بوده ‏اند، عايد آنها خواهد شد. در نهايت اين راه حل مانع از تحريک ساير کشورهاي خاورميانه براي دسترسي به سلاح هاي ‏اتمي خواهد شد‏‎ ‎
منبع: اينديپندنت، 1 فوريه

No comments:

Post a Comment