سلاح نفت را از دستشان بگيريد
مقاله واشنگتن تايمز درباره مجازات هاي ايران
- دوشنبه 5 اسفند 1387 [2009.02.23]
مارک والاس
افزايش رکود اقتصادي و بحران مالي يک مشکل جهاني است. نظام اقتصادي سراسر جهان رو به کندي گذاشته است، به تبع آن شرکت هاي تجاري بسته مي شوند و فرصت هاي شغلي از دست مي روند. رکود اقتصادي مشکلات متعدد ناگفته اي را براي آمريکا، متحدان و شرکاي تجاري اش به بار آورده است.
يک نقطۀ روشن در اين بحران مالي جهاني، سقوط بهاي نفت است. بهاي پايين نفت نه تنها مايۀ تسکين مصرف کنندگاني است که با رکود اقتصادي روبرو شده اند، بلکه وضعيت اقتصادي توليدکنندگان نفت جهان را نيز بدتر کرده است. در اين ميان، اقتصاد ايران به طور خاص از کاهش بهاي نفت متضرر شده است.
حدود هشتاد درصد از درآمدهاي صادرات ايران و تقريبا ً نيمي از بودجه دولت اين کشور از محل نفت و گاز تأمين مي شود. بر اساس گزارش هاي اخير، ايران براي متعادل نگه داشتن بودجه خود، بايد نفت را به قيمت بيش از 80 دلار در هر بشکه بفروشد. اين در حالي است که بهاي نفت در حال حاضر نصف اين ميزان در بازارهاي جهاني است.
اقتصاد ايران که بخاطر تحريم هاي آمريکا و اتحاديه اروپا ضعيف شده، هم اکنون در آستانه فروپاشي است. در همين حال، محمود احمدي نژاد رئيس جمهوري اين کشور که زماني محبوب بود، با افزايش نارضايتي شهرونداني که از تورم بالا، بيکاري و فقر و همچنين انزواطلبي سياست خارجي ايران رنج مي برند، روبروست.
تأثيرات توأم بحران مالي و بهاي پايين نفت فرصتي را براي پيشبرد لاينحل ترين مشکل سياست خارجي غرب – تلاش ايران براي دستيابي به سلاح اتمي – ايجاد کرده است. گروه UANI يا به عبارتي متحد بر ضد ايران هسته اي با استفاده از اين فرصت نقشي را در هدايت عمل گرايي مردم آمريکا ايفا خواهد کرد. UANI اخيرا ً پايگاهي به نام ثبت شرکت هاي تجاري ايران به راه انداخته که وظيفۀ آن جمع آوري اسامي و اطلاعات مهم مربوط به شرکت هايي است که در ايران فعاليت دارند.
ما اسامي را اعلام مي کنيم. اشتباه نکنيد – هدف ما ضربه زدن بيخود به شرکت هايي که فعاليت مجاز دارند، نيست. در عوض، ثبت شرکت هاي تجاري ايران يک پايگاه اطلاعاتي است که فعالان آمريکا و سراسر جهان مي توانند از آن براي انتخاب شرکت هاي تجاري و تمرکز بر فشارهاي توده هاي مردم استفاده کنند. کشورها و شرکت هاي تجاري جدي بايد بدانند که انزواي اقتصادي روزافزون ايران يک مولفۀ بسيار مهم در راه حل ديپلماتيک بن بست هسته اي ايران بشمار مي رود.
کسب سودهاي اقتصادي کوتاه مدت نمي تواند توجيهي براي دور زدن تحريم هاي بين المللي باشد که هدف آنها جلوگيري از دستيابي ايران به سلاح هاي اتمي است. با نزديک شدن ايران به مرز فروپاشي اقتصادي، اقدامات مؤثر اقتصادي براي منزوي کردن رژيم اين کشور مي تواند بعنوان يک راه حل ديپلماتيک براي بن بست هسته اي مفيد واقع شود.
با وجود اقتصاد آسيب پذير ايران و روي کار آمدن دولت جديد آمريکا، زمان براي اتخاذ يک راه حل بالقوه ديپلماتيک فرا رسيده است. به منظور عملي کردن يک راه حل ديپلماتيک، شرکت هاي بين المللي که در ايران فعاليت تجاري دارند، نمي توانند نقش آخرين تکيه گاه اقتصاد ايران را ايفا کنند. اين شرکت ها شامل شرکت هاي آلماني، ايتاليايي و اسپانيايي هستند که در ايران فعاليت تجاري دارند و بخش اعظمي از واردات ايران را به خود اختصاص داده اند – وارداتي که رو به افزايش است.
نام شرکت هايي مانند زيمنس و ديگر شرکت ها در ليست ثبت شرکت هاي تجاري ايران است. به علاوه، تنها تعداد معدودي از شرکت هاي بين المللي بنزين ايران را تأمين مي کند، سوختي که عملا ً اقتصاد ايران را مي گرداند. نام شرکت هاي سوخت رسان بنزين مانند Vitol و Trafigura در ليست ثبت شرکت هاي تجاري ايران است.
بسياري از شرکت هاي تجاري که در ايران فعاليت دارند، بايد مانند شرکت تجاري HP براي خارج شدن از ايران احساس فشار کنند. ثبت شرکت هاي تجاري ايران به تحقق اين امر کمک خواهد کرد. ايران بايد بداند که براي پايان دادن به انزواي اقتصادي خود بايد به برنامۀ هسته اي خود پايان دهد.
اميدواريم هزينه انجام فعاليت هاي تجاري در ايران آنقدر بالا باشد که از ادامه آن صرفنظر کند، درست همانطور که خطر ايران هسته اي آنقدر زياد است که نمي توان از آن چشم پوشي کرد.
منبع: واشنگتن تايمز، 20 فوريه، 2009
No comments:
Post a Comment