پيشنهادهاي تازه اي براي ايران
تحليل فيلادلفيا اينکواير از روابط تهران و واشنگتن - سه شنبه 29 بهمن 1387 [2009.02.17]
مارک باودن
اگرچه اين جمهوري اسلامي بود که تقريبا ً سي سال قبل با آدم ربايي و گروگانگيري ديپلمات هاي آمريکايي با ايالات متحده قطع رابطه کرد، اما اين محمود احمدي نژاد رئيس جمهوري ايران بود که در اين قضيه نقش طرف مظلوم را ايفا کرد. با اين حال، او پيشنهادهاي اوباما را (براي انجام مذاکره) رد نکرده است.
احمدي نژاد هفتۀ گذشته در سخنراني در جمع راهپيمايان به مناسبت سي امين سالگرد پيدايش انقلاب اسلامي خاطر نشان کرد، "ملت ايران آماده است در فضايي عادلانه مبني بر احترام متقابل (با آمريکا) مذاکره کند." بايد صبر کرد ديد اوباما چگونه اين شروط مبهم را برآورده خواهد کرد.
جان ليمبرت سفير اسبق آمريکا، کارشناس مسائل ايران و يکي از گروگانهاي آمريکايي در ايران مي گويد، "تصور مي کنم ايراني ها دارند وقت کشي مي کنند. آنها نمي دانند چه کار کنند. آنها دارند دنبال يک راهي مي گردند تا از اين فرصت به نفع خود استفاده کنند، اما تصور مي کنم انتخاب اوباما واقعا ً آنها را درب و داغون کرده است."
اين يک واقعيت تلخ است که امور مهم يک کشور اغلب بواسطۀ احساسات منعکس شده در کتاب هاي مصور تعيين مي شوند. لفظ رسمي ايران دربارۀ آمريکا يعني "شيطان بزرگ" نسبت به روزهاي اول انقلاب تغيير چنداني نکرده است، روزهايي که احمدي نژاد و ساير دانشجويان افراطي و متعصب از تسخير "لانۀ جاسوسي" آمريکا به عنوان اهرم فرقۀ ديني خود براي رسيدن به قدرت استفاده کردند. به عقيدۀ آنها، ما همواره "جهانخوار" و منبع تمامي شرارت ها و ظلم و ستم هستيم.
احمدي نژاد سال گذشته با اطمينان خاطر پيش بيني کرد که آمريکايي ها هرگز يک سياه پوست را بعنوان رئيس جمهور انتخاب نخواهند کرد. اين در حالي است که نظرسنجي ها از برتري اوباما بر مک کين حکايت داشت. بنابراين، شکي وجود ندارد که به قدرت رسيدن اوباما ضربۀ بزرگي براي تبليغات رسمي ايران بوده است.
تاکنون بنظر مي رسد رئيس جمهور جديد ما آماده بوده است از فرصت تاريخي خود استفاده کند. او در طول مبارزۀ انتخاباتي خود با شور و هيجان آغاز گفتگو با آخوندها را خواستار شد و از زماني که رئيس جمهور شده، اين خواستۀ خود را تکرار کرده است. اوباما هفتۀ گذشته در اولين کنفرانس خبري خود خاطر نشان کرد، "در ماههاي آتي ما بدنبال ايجاد فرصت هايي خواهيم بود که بتوانيم پشت ميز مذاکره بنشينيم، فرصت هايي که به ما امکان خواهد داد سياست خود را در جهتي تازه پيش ببريم."
اما شايد زمان مناسب اکنون باشد. اقتصاد ايران در وضعيتي بدتر از اقتصاد آمريکا قرار دارد. کاهش بهاي نفت، تورم و بيکاري، زندگي را براي مردم ايران دشوارتر و رژيم اين کشور را بي اعتبارتر کرده است. دنياي خارج نيز احمدي نژاد را فردي خطرناک و بي منطق مي داند. بنابراين، در صورتي که شوراي نگهبان به کانديداهاي اصلاح طلب اجازۀ شرکت در انتخابات ماه ژوئن را بدهد، ممکن است به همين زودي احمدي نژاد و حاميانش براي تداوم حيات سياسي خود وارد عرصۀ مبارزه شوند.
تاکنون اقدامات اوباما هوشمندانه و محتاطانه بوده اند. هفتۀ گذشته او تلاش هاي تازۀ آمريکا و روسيه را براي کاهش زرادخانه هاي اتمي خود با تلاش هاي صورت گرفته در جهت مهار برنامه هسته اي ايران پيوند زد. اقدامي که در صورت موفقيت، ژست قهرمانانه و مورد علاقۀ ايران را از بين خواهد برد، ژست ايستادگي يک کشور مقدس و آمادۀ نبرد در مقابل شيطان بزرگ. پاکسازي جهان از وجود سلاح هاي اتمي مأموريتي است فراتر از ملت ها، نظام هاي سياسي و مذاهب. اگر ايران خود را از اين مذاکرات کنار بکشد و يا از سازش سر باز زند، نه تنها خود را در مقابل آمريکا بلکه در مقابل اميدهاي بشري قرار داده است.
منبع: فيلادلفيا اينکوآيرر، 15 فوريه
تحليل فيلادلفيا اينکواير از روابط تهران و واشنگتن - سه شنبه 29 بهمن 1387 [2009.02.17]
مارک باودن
اگرچه اين جمهوري اسلامي بود که تقريبا ً سي سال قبل با آدم ربايي و گروگانگيري ديپلمات هاي آمريکايي با ايالات متحده قطع رابطه کرد، اما اين محمود احمدي نژاد رئيس جمهوري ايران بود که در اين قضيه نقش طرف مظلوم را ايفا کرد. با اين حال، او پيشنهادهاي اوباما را (براي انجام مذاکره) رد نکرده است.
احمدي نژاد هفتۀ گذشته در سخنراني در جمع راهپيمايان به مناسبت سي امين سالگرد پيدايش انقلاب اسلامي خاطر نشان کرد، "ملت ايران آماده است در فضايي عادلانه مبني بر احترام متقابل (با آمريکا) مذاکره کند." بايد صبر کرد ديد اوباما چگونه اين شروط مبهم را برآورده خواهد کرد.
جان ليمبرت سفير اسبق آمريکا، کارشناس مسائل ايران و يکي از گروگانهاي آمريکايي در ايران مي گويد، "تصور مي کنم ايراني ها دارند وقت کشي مي کنند. آنها نمي دانند چه کار کنند. آنها دارند دنبال يک راهي مي گردند تا از اين فرصت به نفع خود استفاده کنند، اما تصور مي کنم انتخاب اوباما واقعا ً آنها را درب و داغون کرده است."
اين يک واقعيت تلخ است که امور مهم يک کشور اغلب بواسطۀ احساسات منعکس شده در کتاب هاي مصور تعيين مي شوند. لفظ رسمي ايران دربارۀ آمريکا يعني "شيطان بزرگ" نسبت به روزهاي اول انقلاب تغيير چنداني نکرده است، روزهايي که احمدي نژاد و ساير دانشجويان افراطي و متعصب از تسخير "لانۀ جاسوسي" آمريکا به عنوان اهرم فرقۀ ديني خود براي رسيدن به قدرت استفاده کردند. به عقيدۀ آنها، ما همواره "جهانخوار" و منبع تمامي شرارت ها و ظلم و ستم هستيم.
احمدي نژاد سال گذشته با اطمينان خاطر پيش بيني کرد که آمريکايي ها هرگز يک سياه پوست را بعنوان رئيس جمهور انتخاب نخواهند کرد. اين در حالي است که نظرسنجي ها از برتري اوباما بر مک کين حکايت داشت. بنابراين، شکي وجود ندارد که به قدرت رسيدن اوباما ضربۀ بزرگي براي تبليغات رسمي ايران بوده است.
تاکنون بنظر مي رسد رئيس جمهور جديد ما آماده بوده است از فرصت تاريخي خود استفاده کند. او در طول مبارزۀ انتخاباتي خود با شور و هيجان آغاز گفتگو با آخوندها را خواستار شد و از زماني که رئيس جمهور شده، اين خواستۀ خود را تکرار کرده است. اوباما هفتۀ گذشته در اولين کنفرانس خبري خود خاطر نشان کرد، "در ماههاي آتي ما بدنبال ايجاد فرصت هايي خواهيم بود که بتوانيم پشت ميز مذاکره بنشينيم، فرصت هايي که به ما امکان خواهد داد سياست خود را در جهتي تازه پيش ببريم."
اما شايد زمان مناسب اکنون باشد. اقتصاد ايران در وضعيتي بدتر از اقتصاد آمريکا قرار دارد. کاهش بهاي نفت، تورم و بيکاري، زندگي را براي مردم ايران دشوارتر و رژيم اين کشور را بي اعتبارتر کرده است. دنياي خارج نيز احمدي نژاد را فردي خطرناک و بي منطق مي داند. بنابراين، در صورتي که شوراي نگهبان به کانديداهاي اصلاح طلب اجازۀ شرکت در انتخابات ماه ژوئن را بدهد، ممکن است به همين زودي احمدي نژاد و حاميانش براي تداوم حيات سياسي خود وارد عرصۀ مبارزه شوند.
تاکنون اقدامات اوباما هوشمندانه و محتاطانه بوده اند. هفتۀ گذشته او تلاش هاي تازۀ آمريکا و روسيه را براي کاهش زرادخانه هاي اتمي خود با تلاش هاي صورت گرفته در جهت مهار برنامه هسته اي ايران پيوند زد. اقدامي که در صورت موفقيت، ژست قهرمانانه و مورد علاقۀ ايران را از بين خواهد برد، ژست ايستادگي يک کشور مقدس و آمادۀ نبرد در مقابل شيطان بزرگ. پاکسازي جهان از وجود سلاح هاي اتمي مأموريتي است فراتر از ملت ها، نظام هاي سياسي و مذاهب. اگر ايران خود را از اين مذاکرات کنار بکشد و يا از سازش سر باز زند، نه تنها خود را در مقابل آمريکا بلکه در مقابل اميدهاي بشري قرار داده است.
منبع: فيلادلفيا اينکوآيرر، 15 فوريه
No comments:
Post a Comment