از وبلاگ یار دبستانی
بیاد علی میری که از میانمان رفت
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست هرکسی نغمه خود خواند از صحنه رود صحنه پیوسته به جاست خوشتر آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
پایان زندگی همه انسانها یکجور است ، فقط زندگی و مرگ آنهاست که یکی را از دیگری متمایز می کند.
با نهایت تاسف هموطن دیگری، هنرمندی دیگر و ... از میانمان رخت سفر را بست.
هنرمند عزیز علی میری بازیگر توانای تاتر و سینما امروز دوشنبه 12 اسفند ماه 1387 درگذشت .
این بار نیز هنرمندی که 30 سال حق نداشت از هنر و توانایی هایش برای مردمان سرزمین خود استفاده نماید درگذشت .
دیگر مرگ و از دست دادن عزیزان آنقدر در این ام القرای محنت زده عادی شده است که هیچ خبری باعث تلنگر بر پیکره و روح های خسته مان نمی شود .
روحش شاد و راهش پاینده باد .
علي ميري متولد سال 1315 در شهسوار مي باشد. در سال 1340 از هنرستان هنرپيشگي فارغ التحصيل و به كار تئاتر مشغول شد و در بيشتر از پنجاه نمايش به ايفاي نقش پرداخت. فعاليت در سينما را از سال 1343 به عنوان بازيگر با فيلم «زمزمه ي محبت» آغاز كرد.
میری یکی از استادان تئاتر ایران بود که اکثرا هنر نهفته او فقط در سینما مورد توجه قرار گرفته است . اگر در زندگی نامه او دقت کنیم می بینیم که خاک تئاتر بر سر و شانه اش تا آخر عمر پاک نشدنی است .
میری و امثال میری بدون اینکه گناهی مرتکب شوند بعد از انقلاب سال 57 مورد غضب قرار گرفنتد و صد البته هیچ کس نباید جز حضرات در دل مردم و قلبشان جایی داشته باشد .
مطمئنا بسیاری از علاقمندان علی میری، جوانانی هستند که در 30 سالی که او از فعالیت محروم بود با فیلمهای او آشنا شدند و این خود جواب کسانی است که بر روی دیوار عکس مار می کشند و تبسم هایی مصنوعی بر لبها جاری می سازند.
No comments:
Post a Comment