نامزدی خاتمی؛ قصه یک قاشق ماست و یک دریا دوغ

کیهان حکومتی: عباس عبدي: نامزدى خاتمى قصه يک کاسه ماست يک دريا دوغ است عضو مستعفی حزب مشارکت ضمن برشمردن دلایل مخالفت با نامزدی رئیس دولت سابق، اعلام کرد کروبی به نسبت خاتمی گزینه مطلوب تری است. عباس عبدی در گفت وگو با ضمیمه روزنامه اعتماد ملی اظهار داشت: اگر آقای خاتمی در دوران ریاست، به خاطر مصلحت عقب نشینی می کرد، از آن طرف هم می گفت امیدوارم این دوره هرچه سریع تر تمام شود و گور پدر سیاست و قدرت، می خواهم بروم دنبال گفت وگوی تمدن ها و کار فرهنگی. امروز اگر ایشان می خواهد بیاید یا باید پذیرفته باشد که آن زمان اشتباه عمل می کرده یا اگر همچنان معتقد است در صورت پیروزی مجبور به عقب نشینی پی در پی خواهد بود باید توضیح دهد که پس چرا می آید و چرا حرف های قبلی را فراموش کرده است. وی با بیان اینکه «آمدن خاتمی با توجه به مشکلاتی که موجود است و خودشان هم می دانند، تصمیم بسیار متهورانه و حتی از تهور هم چند پله آن طرف تر است» گفت: کسانی که از شفافیت دفاع می کنند باید در این خصوص توضیح دهند اما متأسفانه بی پاسخ گذاشته می شود... من در سال 80 هم گفتم بهتر است آقای خاتمی نامزد نشود. امروز هم مشورت امینانه می دهم خواه قبول شود یا نه. آمدن خاتمی با شرایط فعلی مقرون به صحت نیست. عبدی درباره اینکه پیش بینی می کرد خاتمی نامزد نشود اما برعکس آن رخ داد، اظهار داشت: آن پیش بینی مبنی بر دو فرض بود یکی اینکه حضور آقای خاتمی از موضع اصلاحات نه به نفع اصلاحات است و نه شخص او و نتیجه بخش هم نخواهد بود. فرض دوم هم این بود که آقای خاتمی عقلانی تصمیم می گیرد و چاره ای جز پرهیز از این دام ندارد. آینده اثبات و رد این فرض ها را نشان خواهد داد. وی با بیان اینکه «خاتمی توان بالفعل کردن رأی بالقوه اصلاحات را ندارد» افزود: آمدن خاتمی از موضع اصلاحات در شرایط فعلی ممتنع است. او ادامه داد: مهندس موسوی هم ارجح بود اما اگر در تابستان وارد می شد. خود ایشان هم ادعایی ندارد که کاندیدای اصلاحات باشد. اگر زودتر می آمد خوب بود و شاید خیلی از اختلافات موجود هم حل می شد اما حالا که نیامده و از آمدنشان هم زمان گذشته، تنها گزینه ای که می ماند کروبی است. اینکه کروبی مقبولیت و رأی آوری ندارد، خلافش در انتخابات گذشته ثابت شد و حتی رأی بالقوه بیشتری نسبت به دور قبل دارد. عضو سابق مرکزیت مشارکت در پایان گفت: دوستان ما چون فرصتی به نام خاتمی دارند که فکر می کنند رأی می آورد، امیدشان این است که گذشته و فاصله را از صحنه ذهنیت اجتماعی و تاریخی و تناقض ها و پرسش ها را پاک کنند اما ماجرای آنها همان ماجرای یک قاشق ماست و یک دریا آب است.