هنرمندان شرقي در گالري ساچي
گزارشي از کوريره دلا سرا از - سه شنبه 15 بهمن 1387 [2009.02.03]
roozonline
گوئيدو سانته وکي
آنها مثل کالاهاي روي پيشخوان مغازه، کنار يکديگر نشسته بودند. در واقع آنها کالا هم هستند، آنها روسپيان تهران هستند که شيرين فخيم، هنرمند ايراني در نمايشگاهي که در گالري ساچي لندن که متعلق به چارلز ساعتچي است، به نمايش گذاشته شده است.
روسپيان فخيم، عروسک هايي هستند که در ساخت آنها از مواد مختلفي استفاده شده است، صورت آنها از که از سراميک ساخته شده تا سينه هاي بزرگشان که هندوانه است. لباس زيرشان سکسي است و چکمه هاي بلند پوشيده اند. براي اينکه نشان داده شود که يکي از مدل ها دگرجنسگرا است، پستان بندش پارچه بافته شده است.
در همان سالن که متعلق به اهالي سرزمين هزار و يک شب است ولي آثار به نمايش در آمده هيچ ربطي به آن ندارد، تابلوي "مردان خدا" به نمايش گذاشته شده است. مردان ريشو، پشمالو، که چادر گل گلي پوشيده اند و با حالتي شهوت آميزي به هم چسبيده اند، قطعا و مشخصا همجنسگرا هستند: چهره همه شان يکي است و اين اثر متعلق به رامين حائري زاده، هنرمند جوان ايراني که در نمايشگاه ساچي به نمايش درآمده است. اين آثار به گونه اي فاش کننده اسرار و تاثيرگذار هستند. رئيس جمهور ايران مي گويد که در ايران همجنسگرا وجود ندارد. شايد برگزيدن نام "مردان خدا" براي تابلوي به نمايش گذاشته شده با توجه به خشم و خشونتي که در سال 2006، بعد از چاپ کاريکاتورهاي پيامبر در دانمارک برپا شد،خطرناک باشد. شايد تصادفي باشد اما در کاتالوگ نمايشگاه "خاورميانه جديد" که 19 نفر از کشور هاي ايران، سوريه، عراق و الجزاير در آن حضور داشتند، دو نفر نخواستند که چهره شان شناخته شود: يکي از آنها کلاه نقاب دار گذاشته بود و ديگري که در آمستردام زندگي مي کند، هيچ عکسي نگذاشته بود.
کارشناسان معتقدند که اگر اين يک رنسانس در دنياي عرب نباشد، قطعا آغاز روند سرمايه گذاري روي آثار هنري است. اخيرا موزه هنر هاي اسلامي در قطر افتتاح شده است؛ ابوظبي بيش از يک ميليارد دلار نفتي را روي يک پروژه با همکاري موزه لوور، سرمايه گذاري کرده است. لينا لازار، از حراجي مشهور ساوتبي، مي گويد:« اين روز ها تعداد گالري هاي نقاشي که در تهران افتتاح مي شود، از پاريس يا رم، بيشتر است». با اين حال تعدادي از اين آثار قابل نمايش داده شدن در لندن بودند: زيرا باعث ايجاد خشونت مي شدند.
بعضي از شرکت کنندگان در نمايشگاه، به کشورهاي ديگر مهاجرت کرده اند. علي بني صدر، هنرمند 32 ساله ايراني است که زماني که 12 سال داشت با خانواده اش به آمريکا گريخت. او در تابلو اش، فرقه افسانه اي حشاشين، جنگجوياني که از حشيش استفاده مي کردند را به تصوير کشيده است که از نام اين فرقه کلمه " اسسين" براي ما ايتاليايي ها به ارث گذاشته شده است. علي که در نيويورک زندگي مي کند و يه اوباما راي داده است، مي گويد: "بحث من در مورد خدا نيست بلکه درباره مذهبي است که با استفاده از نام خدا جنگ افروزي مي کند". از او سسوال کردم که آيا به ايران باز مي گردي، لبخندي مي زند و مي گويد: "اگر اوضاع بهتر شد". ابوالحسن بني صدر، اولين رئيس جمهور لائيک ايران که در سال 1981 مجبور شد که با لباس زنانه از ايران فرار کند، عموي علي است و سي سال است که منتظر چنين فرصتي است.
وفا هوراني، در رام الله، در قلب فلسطين، زندگي و کار مي کند. او با ماکت "قلنديه 2067" به نمايشگاه آمده است: قلنديه يکي از ايست هاي بازرسي در فلسطين است. در سال 2067، صد سال از جنگ شش روزه گذشته است، اما وفا در وسط دهکده اش، ديوار امنيتي ساخت اسرائيل را در اندازه مينياتوري گذاشته است. قسمت فلسطين يک آينه گذاشته است. از او مي پرسم معناي اين کارچيست و او او توضيح مي دهد: "معناي آينه بزرگ براي من نسل سومي است که بايد بايد در فلسطين متولد شود و فتح و حماس که فقط آينه هاي کوچکي به مردم فلسطين داده اند که در آن نگاه کنند، به مبارزه بطلبد. اين آينه بزرگ بايد اشتباهات ما، اشتباهات عرب ها را به ما نشان بدهد و ما را به فکر فرو ببرد".
مروان رشماوي، هنرمند لبناني نقشه کائوچويي بيروت را در کف زمين سالن بزرگ انداخته است: انگار که از ديگران دعوت مي کند که روي ان راه بروند، درست مثل گروه هاي نظامياني که اين کار را کرده اند. "روح" اثر قادر عطيه هنرکند فرانسوي متولد الجزاير توحه عده زيادي را به خودش جلب کرده است: 240 مجسمه زن در حال نماز خواندن را درست کرده است. مجسمه ها در اندازه طبيعي هستند و جنسشان ورقه آلومينيومي است؛ مجسمه ها صورت ندارند تا بي هويتي زنان را نشان بدهد. سياست در اين نمايشگاه موج مي زند.
منتقدان انگليسي مي گويند که اين جوانان، ملاها، حقايق اجتماعي که زير چادر پنهان شده است و اسلام برهنه را به نمايش گذاشته اند. برخي مي گويند اين آثار بيش از هنر به مسائل سياسي پرداخته اند. هنوز براي گفتن اين نکتهزود است که آيا ملاقات با ساعتچي، در هاي موفقيت را به روي اين جوانان هنرکند مي گشايد يا بايد منتظر يک فتواي تهديد آميز باشند. به عنوان پيش درآمد اين قضيه بايد گفت که شيرين فخيم با "روسپيان تهران" و رامين حائري زاده با "مردان خدا"، به نمايشگاه نيامدند. به گالري گفته شد که علت نيامدن آنها مشکل ويزا و تاخير در پرواز هواپيما بوده است.
منبع: کوريره دلا سرا 30 ژانويه
گزارشي از کوريره دلا سرا از - سه شنبه 15 بهمن 1387 [2009.02.03]
roozonline
گوئيدو سانته وکي
آنها مثل کالاهاي روي پيشخوان مغازه، کنار يکديگر نشسته بودند. در واقع آنها کالا هم هستند، آنها روسپيان تهران هستند که شيرين فخيم، هنرمند ايراني در نمايشگاهي که در گالري ساچي لندن که متعلق به چارلز ساعتچي است، به نمايش گذاشته شده است.
روسپيان فخيم، عروسک هايي هستند که در ساخت آنها از مواد مختلفي استفاده شده است، صورت آنها از که از سراميک ساخته شده تا سينه هاي بزرگشان که هندوانه است. لباس زيرشان سکسي است و چکمه هاي بلند پوشيده اند. براي اينکه نشان داده شود که يکي از مدل ها دگرجنسگرا است، پستان بندش پارچه بافته شده است.
در همان سالن که متعلق به اهالي سرزمين هزار و يک شب است ولي آثار به نمايش در آمده هيچ ربطي به آن ندارد، تابلوي "مردان خدا" به نمايش گذاشته شده است. مردان ريشو، پشمالو، که چادر گل گلي پوشيده اند و با حالتي شهوت آميزي به هم چسبيده اند، قطعا و مشخصا همجنسگرا هستند: چهره همه شان يکي است و اين اثر متعلق به رامين حائري زاده، هنرمند جوان ايراني که در نمايشگاه ساچي به نمايش درآمده است. اين آثار به گونه اي فاش کننده اسرار و تاثيرگذار هستند. رئيس جمهور ايران مي گويد که در ايران همجنسگرا وجود ندارد. شايد برگزيدن نام "مردان خدا" براي تابلوي به نمايش گذاشته شده با توجه به خشم و خشونتي که در سال 2006، بعد از چاپ کاريکاتورهاي پيامبر در دانمارک برپا شد،خطرناک باشد. شايد تصادفي باشد اما در کاتالوگ نمايشگاه "خاورميانه جديد" که 19 نفر از کشور هاي ايران، سوريه، عراق و الجزاير در آن حضور داشتند، دو نفر نخواستند که چهره شان شناخته شود: يکي از آنها کلاه نقاب دار گذاشته بود و ديگري که در آمستردام زندگي مي کند، هيچ عکسي نگذاشته بود.
کارشناسان معتقدند که اگر اين يک رنسانس در دنياي عرب نباشد، قطعا آغاز روند سرمايه گذاري روي آثار هنري است. اخيرا موزه هنر هاي اسلامي در قطر افتتاح شده است؛ ابوظبي بيش از يک ميليارد دلار نفتي را روي يک پروژه با همکاري موزه لوور، سرمايه گذاري کرده است. لينا لازار، از حراجي مشهور ساوتبي، مي گويد:« اين روز ها تعداد گالري هاي نقاشي که در تهران افتتاح مي شود، از پاريس يا رم، بيشتر است». با اين حال تعدادي از اين آثار قابل نمايش داده شدن در لندن بودند: زيرا باعث ايجاد خشونت مي شدند.
بعضي از شرکت کنندگان در نمايشگاه، به کشورهاي ديگر مهاجرت کرده اند. علي بني صدر، هنرمند 32 ساله ايراني است که زماني که 12 سال داشت با خانواده اش به آمريکا گريخت. او در تابلو اش، فرقه افسانه اي حشاشين، جنگجوياني که از حشيش استفاده مي کردند را به تصوير کشيده است که از نام اين فرقه کلمه " اسسين" براي ما ايتاليايي ها به ارث گذاشته شده است. علي که در نيويورک زندگي مي کند و يه اوباما راي داده است، مي گويد: "بحث من در مورد خدا نيست بلکه درباره مذهبي است که با استفاده از نام خدا جنگ افروزي مي کند". از او سسوال کردم که آيا به ايران باز مي گردي، لبخندي مي زند و مي گويد: "اگر اوضاع بهتر شد". ابوالحسن بني صدر، اولين رئيس جمهور لائيک ايران که در سال 1981 مجبور شد که با لباس زنانه از ايران فرار کند، عموي علي است و سي سال است که منتظر چنين فرصتي است.
وفا هوراني، در رام الله، در قلب فلسطين، زندگي و کار مي کند. او با ماکت "قلنديه 2067" به نمايشگاه آمده است: قلنديه يکي از ايست هاي بازرسي در فلسطين است. در سال 2067، صد سال از جنگ شش روزه گذشته است، اما وفا در وسط دهکده اش، ديوار امنيتي ساخت اسرائيل را در اندازه مينياتوري گذاشته است. قسمت فلسطين يک آينه گذاشته است. از او مي پرسم معناي اين کارچيست و او او توضيح مي دهد: "معناي آينه بزرگ براي من نسل سومي است که بايد بايد در فلسطين متولد شود و فتح و حماس که فقط آينه هاي کوچکي به مردم فلسطين داده اند که در آن نگاه کنند، به مبارزه بطلبد. اين آينه بزرگ بايد اشتباهات ما، اشتباهات عرب ها را به ما نشان بدهد و ما را به فکر فرو ببرد".
مروان رشماوي، هنرمند لبناني نقشه کائوچويي بيروت را در کف زمين سالن بزرگ انداخته است: انگار که از ديگران دعوت مي کند که روي ان راه بروند، درست مثل گروه هاي نظامياني که اين کار را کرده اند. "روح" اثر قادر عطيه هنرکند فرانسوي متولد الجزاير توحه عده زيادي را به خودش جلب کرده است: 240 مجسمه زن در حال نماز خواندن را درست کرده است. مجسمه ها در اندازه طبيعي هستند و جنسشان ورقه آلومينيومي است؛ مجسمه ها صورت ندارند تا بي هويتي زنان را نشان بدهد. سياست در اين نمايشگاه موج مي زند.
منتقدان انگليسي مي گويند که اين جوانان، ملاها، حقايق اجتماعي که زير چادر پنهان شده است و اسلام برهنه را به نمايش گذاشته اند. برخي مي گويند اين آثار بيش از هنر به مسائل سياسي پرداخته اند. هنوز براي گفتن اين نکتهزود است که آيا ملاقات با ساعتچي، در هاي موفقيت را به روي اين جوانان هنرکند مي گشايد يا بايد منتظر يک فتواي تهديد آميز باشند. به عنوان پيش درآمد اين قضيه بايد گفت که شيرين فخيم با "روسپيان تهران" و رامين حائري زاده با "مردان خدا"، به نمايشگاه نيامدند. به گالري گفته شد که علت نيامدن آنها مشکل ويزا و تاخير در پرواز هواپيما بوده است.
منبع: کوريره دلا سرا 30 ژانويه
No comments:
Post a Comment