گردهمایی روز جهانی کارگر به خشونت کشیده شد

گردهمایی روز جهانی کارگر به خشونت کشیده شد
تغییر برای برابری- گردهمایی روز جهانی کارگر به خشونت کشیده شد. به مناسبت روز جهانی کارگر کمیته برگزاری مراسم اول ماه مه( کمیته پیگیری ایجاد تشکل‌های آزاد کارگری /سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه/ سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه/ اتحادیه آزاد کارگران ایران/ هیأت مؤسس بازگشایی کارگران نقاش و تزیئنات ساختمان/ کانون مدافعان حقوق کارگر/ شورای همکاری فعالین و تشکل های کارگر / کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری/ شورای زنان/ جمعی از فعالین کارگری) از همگان دعوت کرده بود که روز جمعه 11 اردیبهشت ساعت 5 بعدازظهر آن روز در میدان آب نمای پارک لاله گرد آیند. آنها خواسته های خود را نیز پیش تر با انتشار فراخوان گردهمایی روز کارگر منتشر کرده بودند.اما بعداز ظهرجمعه، کسانی که در حال جمع شدن در میدان آبنما بودند پیش از آنکه پلاکاردهایشان را دربیاورند و یا شعاری بدهند با برخورد خشونت آمیز پلیس مواجه شدند. به گفته حاضران ماموران پلیس با خشونت بسیار به مردم حمله می کردند به طوری که سر وصورت بسیاری خونین شده بود، حتی پلیس های مرد به شدت زنان را به ویژه فاطمه شاه نظری یکی از فعالان کارگری را کتک زدند.پلیس پس از حمله به شرکت کنندگان تعداد بسیاری را بازداشت کرد و ابتدا به کلانتری وصال در خیابان انقلاب منتقل کرد. سپس زنان بازداشت شده را که 19 نفر بودند به بازداشتگاه وزرا منتقل کردند. به گفته مامورانی که زنان را منتقل می کردند تعداد مردان بازداشت شده 150 نفر ذکر شدو برخی دیگر از ماموران تعداد را 80 نفر ذکر کردند. از وضعیت مردان بازداشت شده خبر دقیقی در دست نیست. گفته می شود که عده ای را به اوین و عده ای دیگر را به بازداشت گاه های نیروی انتظامی منتقل کرده اند.تاکنون از میان اسامی رسیده بازداشتی تعدادی از آنها اعضای تشکل های شورای همکاری، کمیته هماهنگی ایجاد تشکل های کارگری، اتحادیه آزاد کارگران، کانون مدافعان حقوق کارگر، کمیته پی گیری از جمله مریم حاج محسن، پروانه قاسمیان، فاطمه شاه نظری، شریفه، محمد فرجی، بهروز خباز، جعفر عظیم زاده، زانیار احمدی، محمد اشرفی، علی رضا تقفی ، محسن تقفی ، سعید مقدم وسعید یوزی هستند و همچنین از اعضای کمپین یک میلیون امضا نیکزاد زنگنه، امیریعقوبعلی، کاوه مظفری ، پوریاپوشتاره، طاها ولی زاده جزو بازداشت شد گان هستند.______________________گزارش نشريه دانشجویی بذر از تجمع کارگری امروز تهرانامروز اول ماه مه است .روز جهاني كارگر.روز كساني كه قر ار است نوع بشر را از هر گونه استثمار رهايي ببخشند.از چند روز قبل بنا بر اخباري كه در سايتهاي مختلف براي برگزاري مراسم روز كار گر از طرف فعالين مختلف كارگري درج شده بود به پارك لاله رفتم .تابه حال پارك لاله را آنقدر شلوغ نديده بودم.هم جمعيت مردم و هم جمعيت نيروهاي مزدور رژيم .در دور ميدان آب نما جمعيتي نزديك به 2000 نفر به صورت پراكنده قدم مي زدند.شايد بتوان گفت كه به ازاي هر يك نفر حداقل 5 نفر لباس شخصي و پليس ايستاده بودند.ماشين هاي گشت ارشاد به تعداد خيلي زياد دور ميدان مدام در حال گشت زني بودند.مردم عادي از اين همه ماشين ارشاد آنهم در پارك متعجب شده بودند.دور پارك يعني در محوطه بيرون هم از سمت بلوار كشاورز و هم از سمت خيابان كارگر هم پر از نيروهاي لباس شخصي بود. قبل از ساعت 5 كه ساعت شروع مراسم بود در پارك بودم.بعد از چند دقيقه كه سعي كردم مكاني را براي نشستن پيدا كنم چهره هاي آشنا ي بسياري را ديدم.فعالين كارگري ،دانشجويي، زنان و افراد ديگري كه نمي شناختم اما كاملا مشخص بود كه براي مراسم آمده بودند.همه وقتي يكديگر را مي ديدند شروع به خوش وبش مي كردند.بالاخره بعد از دقايقي و حدودا ساعت 5:15 دقيقه در گوشه اي كه عده اي از فعالين جمع شده بودند ناگهان 2 ماشين گشت ارشاد كه تقريبا دو برابر ظرفيتش مامور زن و مرد سوارآن شده بودند به بيرون ريختند و به سمتي كه فعالين در حال گفتگو با هم بودند رفتند و به وحشيانه ترين شكل ممكن شروع به كتك زدن كردند و در همان آن 3-4 نفر را دستگير كردند وبه زور وارد ماشين كردند.مردم عادي داخل پارك وحشت زده شده بودند.يكي مي گفت باز اينا چه مرگشون شده.باتوم هاي برقي بر سرو صورت افراد كوبيده مي شد.هر كس كه كوچكترين حرفي ميزد و يا مقاومتي مي كرد كتك مي خورد و به زور سوار ماشين مي شد.در اين ميان فرياد زنده باد جنبش كارگري از سوي يكي از فعالين به آسمان بلند شد.كه در عرض چند ثانيه به زور سوار ماشينش كردند.در اين ميان جواني راكه قصد فرار داشت و دوستش اعتراض مي كرد كه ولش كنيد ا توسط چند تا از غول تشن هاي پليس دستگير كردند و آنقدر او را زدند كه به حالت بيهوش در آمد و بعد لباسش را از تنش در آوردند و آن را به روي صورتش كشيدند و كشان كشان در همان حالت بيهوشي به درون ماشين بردند.در اين لحظه ياد تصاويري افتادم كه تحت نام دستگيري ارازل و اوباش در اينترنت و موبايلها پخش مي شد.فكر مي كنم مردم امروز معني ارازل و اوباش را به خوبي فهميدند.آنقدر مامور و لباس شخصي پر بود كه به هر طرف نگاه مي كردي فقط آنها ديده مي شدند.يكي از آنها در جايي كه ما و چند خانواده ديگر ايستاده بودند اسپري فلفل زدند و صداي چند جوان كه فرياد ميزدند سوختم و چشمانشان را گرفته بودند به هوا رفت.البته در ميان آنها چند زن چادري هم بودند كه آنها هم از اين عمل هم قطارشان در امان نماندند.چرا كه بعدا آنها در جمع پليس ها ديدم.بقيه مدام مردم را وادار مي كردند كه دور شويد و اينجا نايستيد.دختر و پسر جواني كه با هم بود ند و و پسر جوان در حال گرفتن عكس با موبايلش بود را هم با توهين و كتك دستگير كردند.عكاس جواني هم كه معلوم بود از خود آنهاست به سمت افراد حاضر مي رفت و روي چهره شان زوم مي كرد و عكس مي گرفت.در اين ميان دختر جواني كه معلوم بود براي ورزش آمده بود چون با بلوز و شلوار ورزشي بود توجه همه را به خود جلب كرد.چون اورا به روي زمين مي كشيدند و روسريش كاملا از سرش افتاده بود .آنها نمي خواستند مردم بفهمند كه چرا امروز اينجا شلوغ شده به همين خاطر هر تيپ آدمي را دستگير مي كردند تا فردا به اسم ارازل و اوباش ، مزاحم نواميس مردم و بي حجاب همه جا جار بزنند.از تعداد دستگير شدگان آمار دقيقي ندارم اما دو ماشين گشت ارشاد كاملا پر شده بود.گوشه گوشه ميدان غلغله بود.پسر جواني هم كه معلوم بود در درگيري لباسش را از تنش خارج كرده بودند و تمام بدنش جاي ضربه هاي باتوم بود در حال فرار بود.در گوشه اي ديگر فرياد مي زدند و دستگير مي شدند.حتي در قسمتي از ميدان كه يك خانواده نشسته بودندو ظاهرا از آنها خواسته بودند كه از آنجا بروند و با اعتراض مادر خانواده كه زن مسني بود روبرو شده بودندبه زور و با تهديد مي خواستند او را كه همراه با همسر و بچه هايش بود با خود ببرندبدون هيچ دليل و توجيهي.باران شديدي شروع با باريدن كرد كه باعث شد مردم عادي سريع متفرق شوند.همه اين اتفاقات در 15-20 دقيقه اتفاق افتاد.بعد كه در اطراف پارك در حال قدم زدن بودم با پرچم جالبي كه مربوط به سايت جمعي از فعالين كارگري بود روبرو شدم.بعد كه دوباره برگشتم در آنجا نبود.اتفاقات امروز نشان داد كه راديكاليسم و همچنين ديكتاتوري و خفقان در حال رشد است.حضور فعالين كارگري در كنار جواناني كه بسيار با انگيزه آمده بودند و بسياري از فعالين زنان نويدهاي خوبي را با خود به همراه داشت .اول ماه مه امسال كه در يك روز تعطيل و يه شكل كاملا مستقل برگزار شد اگر چه حتي فرصت سخنراني و بيانيه و شعار نداشت اما درحضور مردم بود و اين مساله خيلي مهم بود.