Wednesday, January 14, 2009

موضع گیري جدید اوباما در قبال ایران گزارشي از کریستین ساینس مونیتور

موضع گیري جدید اوباما در قبال ایران
گزارشي از کریستین ساینس مونیتور - پنجشنبه 26 دی 1387 [2009.01.15]
جان هیوز
در سي سال گذشته، آمریکا تغییر رژیم ، حمله نظامي و محدود کردن ایران را مورد بررسي قرار داده اما هییچ یک از این راه ها موثر واقع نشده است. حالا باراک اوباما مي خواهد راه مذاکره را در پیش بگیرد. او در مصاحبه آخر هفته اش، وعده "موضع گیري" جدید در قبال ایران را داد. اما نباید چشمانمان از خوشحالي برق بزند.
پرزیدنت اوباما به این زودي ها در تهران و در کنار رئیس جمهور ایران، چایش را هم نخواهد زد، زیرا این وعده زماني تحقق پیدا خواهد کرد که ایران دست از حمامت از تروریسم بردارد، برنامه هاي اتمي اش را متوقف کند و اسرائیل را برسمیت بشناسد.
اگر ستارگان سیاسي در کنارهم قرار بگیرند، آنچه شاهدش خواهیم بود، سرآغازي است براي یک رابطه دیپلماتیک در سطح پائین و شاید افتتاح دفتر دیپلماتیک آمریکا در ایران و تبادل ملت ها و مبادلات فرهنگي و ورزشي بشود.
اوباما باید این را بخاطر داشته باشد که همانطور که فواد عجمي، متخصص خاورمیانه نوشته است، دین مداران ایران، کارکشته و حیله گر اند. او باید به هشدار هاي جدیدي که در گزارش روابط بین الملل موسسه بروکینگز نوشته شده است، توجه بیشتري بکند؛ در این گزارش آمده است که روند ایجاد رابطه با ایران طولاني، دشوار و منوط به تغییر در نیروي محرکه در داخل ایران است و مانع از تنش و حتي مناقشه نمي شود.
ایران که درپي تثبیت امپراطوري خود در خاورمیانه است، در همه مشکلات بزرگ منطقه، دست دارد. او به سوریه مشورت مي دهد ، حماس و حزب الله را تجهیز مي کند، در عراق تاثیرگذار است، اسرائیل را تهدید مي کند و حتي اگر دلش بخواهد مي تواند در برطرف کردن مشکلات افغانستان کمک کند.
کساني که گمان مي کنند که گفتگو کردن آمریکا با دشمنش کار نکوهیده اي است، باید به یاد داشته باشند که رئیس جمهور بوش که کارش در کاخ سفید به پایان رسیده است، گفتگو هایي در سطح پایین را با ایران، آغاز کرده بود.
دولتمردان با تجربه مي دانند که چه زماني و در کجا مذاکرات دشوار آغاز خواهد شد. آنها اجازه نمي دهند که تا زماني که انتظارات منطقي و مدني شان بر آمرده نشود، رئیس جمهورشان با ایران وارد گفتگوي رو در رو بشود. قبل از اینکه هر نشانه اي از گفتگو در سطح رئیس جمهور آغاز بشود، اوباما باید توسط فرستادگان زبردست خود، سطح مذاکرات را بالا ببرد.
گمان مي رود که این شخص، وزیر امور خارجه جدید، هیلاري کلینتون باشد که زماني گفته بود اگر ایران به اسرائیل حمله اتمي بکند، نابود خواهد شد. رابرت گیتس هم هست که در سمتش بعنوان وزیر دفاع، ابقا شده است. او اظهارات شدید الحني علیه دخالت هاي ایران در عراق گفته است، اما در عین حال طرفدار دیپلماسي و "قدرت نمایي نرم" قبل از حمله نظامي است.
ویلیام برنز هم هست که نقش کلیدي در مذاکرات خلع سلاح اتمي کره شمالي داشت. به نظر مي رسد که خانم کلینتون قصد دارد او را در سمت خودش بعنوان معاون وزارت امورخارجه ابقا کند. گمان مي رود که پرونده ایران به دست دنیس راس بیافتد که براي مدتي طولاني مشاور خاور میانه بود.
حدس زدن اینکه آیا ایران براي مذاکرات آماده است یا نه همانطور که آقاي عجمي در مقاله اش نوشته است، مثل این مي ماند که به "بازار ایراني"، بروید. اما رویس جمهور ایران نامه تبریک منحصر بفردي براي آقاي اوباما نوشت. نشانه هایي هم از تغییر سیاسي در ایران دیده مي شود. سقوط قیمت نفت، باعث نابودي اقتصاد مي شود. در عین حال حضور محمد خاتمي در انتخابات، رئیس جمهوري که دو دوره انتخاب شده بود، تهدیدي است براي محمود احمدي نژاد. شاید این زماني است که ایران در قبال همکاري بیشتر، دولت جدید آمریکا را محک بزند.
ایراني ها شاید بیش از هر چیز مي خواهند بدانند که چه رازي در حضور نظامي طولاني مدت آمریکا در عراق، نهفته است.
شاید بخواهند درباره " اقدامات پوششي" آمریکا براي خاتمه دادن به برنامه هاي اتمي شان، بیشتر بدانند. به نقل از گزارش نیویورک تایمز بوش زماني که این خبر را تکذیب کرد که در صورت حمله اسرائیل به تاسیسات اتمي ایران، مواد مورد نیاز را در اختیارشان خواهد گذاشت، اسرائیلي ها را از اقدامات پوششي آمریکا آگاه کرده بود.
اوباما مي تواند از شدت تحریم ها کم کند. این کار را مي تواند با آزاد کردن سرمایه هاي ایران آغاز کند. مي تواند پیشنهاد همکاري اقتصادي بدهد. مي شود همکاري دیپلماتیک کرد. مي توان مبادله ورزشي و فرهنگي انجام داد. سال گذشته آمریکا به تیم بسکتبال ایران اجازه داد براي بازي ها به یوتا و تگزاس بروند. آمریکا مي تواند ارکستر سنفوني بزرگش را به ایران ببرد. در عوض هنرمندان ایراني مط توانند به آمریکا بروند.
اوبانا با شعار "تغییر" تبلیغ کرد. شاید الآن زمان آن باشد که ببینیم آیا تغییري در روابط آمریکا و کشوري که نشان داده است که این قدرت را دارد که در منطقه به جنگ دامن بزند یا براي صلح تلاش کند، دیده مي شود یا نه.
منبع: کریستین ساینس مونیتور 14 ژانویه

No comments:

Post a Comment