درس هائي براي ايران و حزب الله
تحليل لوس آنجلس تايمز از پايان جنگ غزه - دوشنبه 30 دی 1387 [2009.01.19]
سباستين روتللا
اسرائيل روز شنبه با اعلام آتش بس در نوار غزه اعلام کرد به اهداف خود دست يافته است: ضربه زدن به شاخۀ نظامي حماس، کاهش پرتاب موشک بسوي اسرائيل و توقف جريان تسليحات قاچاق بداخل غزه. اما اسرائيل با حمله به غزه هدف گسترده تري دارد: ارسال پيامي کوبنده به دشمنان اصلي خود يعني ايران و حزب الله.
سران اسرائيل معتقدند، شکست سخت حماس ضربه اي براي ايران و حزب الله بوده است. ايهود اولمرت نخست وزير اسرائيل در همين راستا خاطر نشان کرد، "اين عمليات مجددا ً قدرت اسرائيل را ثابت نمود و توان بازدارندگي اين کشور را بر ضد آنهايي که آن را تهديد مي کنند، ارتقا بخشيد."
با اين وجود، همزمان با آرام شدن غزه، مقامات امنيتي اسرائيل اذعان دارند که احتمال تشديد درگيري گسترده تري در خاورميانه و خارج آن وجود دارد. ماههاست که سرويس هاي اطلاعاتي اسرائيل خود را براي حملۀ احتمالي حزب الله با هدف گرفتن انتقام ترور عماد مغنيه در سال گذشته آماده کرده اند. مقامات امنيتي اسرائيل معتقدند که اين تهديد همزمان با تقارن کشتار غزه و سالگرد مرگ مغنيه در ماه آينده افزايش يافته است.
يک مقام امنيتي اسرائيل مي گويد، "اگر آتش بس و اين تصور ايجاد شود که حماس شکست خورده است، فشار بيشتري بر آنها و بر ايرانيان وارد خواهد شد تا به تعادل برسند. اين جنگ، جنگ روايي است. هر کسي که کنترل روايت جنگ را در دست داشته باشد، پيروز است."
بسياري از اسرائيلي ها، حماس را عامل ايران مي دانند. آوي ديچر مسئول امنيت داخلي اسرائيل در مصاحبۀ اخير خود خاطر نشان کرد، "ايران دو بازو دارد، يکي حزب الله در شمال اسرائيل که از دهۀ 1980 فعاليت دارد و بازوي دوم حماس در نوار غزه است که از سال 2001 فعاليت خود را آغاز کرده است. کل فلسفۀ جنگ حماس در نوار غزه رقابت صرف با حزب الله لبنان است."
اما مقامات امنيتي اسرائيل معترفند که غزه، لبنان نيست و حماس، حزب الله نيست. حماس آن قابليت جنگي را که به حزب الله امکان داد خود را پيروز جنگ 2006 با اسرائيل بداند و همين جنگ منجر به جايگزيني فرماندهان دفاعي اسرائيل شد، ندارد.
به علاوه، اتحاد ايران شيعه با حماس، که يک گروه مسلمان سني با يک دستور کار ملي گرايانه است، محدوديت ها و تفاوت هاي جزئي با شبه نظاميان شيعه دارد. به گفتۀ يک مقام امنيتي اسرائيل، سني هاي کشورهاي خليج فارس حاميان اصلي حماس از نظر مالي هستند. اين مقام اسرائيلي مي گويد، "کاري که ايران نمي کند، اعمال فشار بر حزب الله به منظور گشودن جبهۀ شمالي است. ايرانيان واقعاً هيچ کاري نکرده اند. برداشت حماس از ايران بعنوان يک متحد در منطقه است. حماس احساس نزديکي بيشتري با سوريه و حزب الله دارد."
ايرانيان نيز به نوبۀ خود اين تصور را که حماس آلت دست آنهاست، رد مي کنند. تا چند سال اخير، ايران و حماس بخاطر حمايت فلسطينيان از صدام حسين در جنگ هشت سالۀ ايران و عراق روابط سردي با يکديگر داشتند.
با اين وجود، به گفتۀ کارشناسان، زرادخانۀ موشکي حماس نشان از ارتباط اين گروه با ايران دارد. مقامات اسرائيلي مي گويند، پس از عقب نشيني اسرائيل از غزه در سال 2005، دهها تن از مبارزان حماس با داشتن اطلاعات مهندسي و شيميايي براي ديدن آموزش به تهران رفتند. علاوه بر اين، ايران صدها موشک که قابليت هدف گيري اسرائيل را دارند، در اختيار حماس گذاشته است.
و نتيجه اينکه اين احتمال وجود دارد که ايران و حزب الله آيندۀ غزه را فرصتي مناسب براي حمله به اسرائيل بدانند و آوازه و شهرت خود را بعنوان حاميان جهان عرب تأييد کنند.
منبع: لوس آنجلس تايمز، 18 ژانويه
تحليل لوس آنجلس تايمز از پايان جنگ غزه - دوشنبه 30 دی 1387 [2009.01.19]
سباستين روتللا
اسرائيل روز شنبه با اعلام آتش بس در نوار غزه اعلام کرد به اهداف خود دست يافته است: ضربه زدن به شاخۀ نظامي حماس، کاهش پرتاب موشک بسوي اسرائيل و توقف جريان تسليحات قاچاق بداخل غزه. اما اسرائيل با حمله به غزه هدف گسترده تري دارد: ارسال پيامي کوبنده به دشمنان اصلي خود يعني ايران و حزب الله.
سران اسرائيل معتقدند، شکست سخت حماس ضربه اي براي ايران و حزب الله بوده است. ايهود اولمرت نخست وزير اسرائيل در همين راستا خاطر نشان کرد، "اين عمليات مجددا ً قدرت اسرائيل را ثابت نمود و توان بازدارندگي اين کشور را بر ضد آنهايي که آن را تهديد مي کنند، ارتقا بخشيد."
با اين وجود، همزمان با آرام شدن غزه، مقامات امنيتي اسرائيل اذعان دارند که احتمال تشديد درگيري گسترده تري در خاورميانه و خارج آن وجود دارد. ماههاست که سرويس هاي اطلاعاتي اسرائيل خود را براي حملۀ احتمالي حزب الله با هدف گرفتن انتقام ترور عماد مغنيه در سال گذشته آماده کرده اند. مقامات امنيتي اسرائيل معتقدند که اين تهديد همزمان با تقارن کشتار غزه و سالگرد مرگ مغنيه در ماه آينده افزايش يافته است.
يک مقام امنيتي اسرائيل مي گويد، "اگر آتش بس و اين تصور ايجاد شود که حماس شکست خورده است، فشار بيشتري بر آنها و بر ايرانيان وارد خواهد شد تا به تعادل برسند. اين جنگ، جنگ روايي است. هر کسي که کنترل روايت جنگ را در دست داشته باشد، پيروز است."
بسياري از اسرائيلي ها، حماس را عامل ايران مي دانند. آوي ديچر مسئول امنيت داخلي اسرائيل در مصاحبۀ اخير خود خاطر نشان کرد، "ايران دو بازو دارد، يکي حزب الله در شمال اسرائيل که از دهۀ 1980 فعاليت دارد و بازوي دوم حماس در نوار غزه است که از سال 2001 فعاليت خود را آغاز کرده است. کل فلسفۀ جنگ حماس در نوار غزه رقابت صرف با حزب الله لبنان است."
اما مقامات امنيتي اسرائيل معترفند که غزه، لبنان نيست و حماس، حزب الله نيست. حماس آن قابليت جنگي را که به حزب الله امکان داد خود را پيروز جنگ 2006 با اسرائيل بداند و همين جنگ منجر به جايگزيني فرماندهان دفاعي اسرائيل شد، ندارد.
به علاوه، اتحاد ايران شيعه با حماس، که يک گروه مسلمان سني با يک دستور کار ملي گرايانه است، محدوديت ها و تفاوت هاي جزئي با شبه نظاميان شيعه دارد. به گفتۀ يک مقام امنيتي اسرائيل، سني هاي کشورهاي خليج فارس حاميان اصلي حماس از نظر مالي هستند. اين مقام اسرائيلي مي گويد، "کاري که ايران نمي کند، اعمال فشار بر حزب الله به منظور گشودن جبهۀ شمالي است. ايرانيان واقعاً هيچ کاري نکرده اند. برداشت حماس از ايران بعنوان يک متحد در منطقه است. حماس احساس نزديکي بيشتري با سوريه و حزب الله دارد."
ايرانيان نيز به نوبۀ خود اين تصور را که حماس آلت دست آنهاست، رد مي کنند. تا چند سال اخير، ايران و حماس بخاطر حمايت فلسطينيان از صدام حسين در جنگ هشت سالۀ ايران و عراق روابط سردي با يکديگر داشتند.
با اين وجود، به گفتۀ کارشناسان، زرادخانۀ موشکي حماس نشان از ارتباط اين گروه با ايران دارد. مقامات اسرائيلي مي گويند، پس از عقب نشيني اسرائيل از غزه در سال 2005، دهها تن از مبارزان حماس با داشتن اطلاعات مهندسي و شيميايي براي ديدن آموزش به تهران رفتند. علاوه بر اين، ايران صدها موشک که قابليت هدف گيري اسرائيل را دارند، در اختيار حماس گذاشته است.
و نتيجه اينکه اين احتمال وجود دارد که ايران و حزب الله آيندۀ غزه را فرصتي مناسب براي حمله به اسرائيل بدانند و آوازه و شهرت خود را بعنوان حاميان جهان عرب تأييد کنند.
منبع: لوس آنجلس تايمز، 18 ژانويه
No comments:
Post a Comment